Spacerkowe klimaty czyli wizyta w Ogrodzie Botanicznym.

Nadeszło wreszcie tak długo oczekiwane ciepełko! Możemy cieszyć się słońcem i łapać jego promyki. To doskonała okazja na wycieczki i spacery takie dalsze i bliższe. Dziś chciałabym Was zabrać na spacer po bydgoskim Ogrodzie Botanicznym Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego. To obecnie najstarszy tego typu ogród w mieście, ze stawami i licznymi gatunkami rzadkich. W samym sercu mojego miasta, u zbiegu ulic J. Niemcewicza i Powstańców Wielkopolskich znajduje się  ta piękna wyspa zieleni. Rośnie tu ponad 600 gatunków drzew i krzewów. Kwitnące byliny dobrano tak cieszyć się ich widokiem prawie przez cały rok.

Historia Ogrodu sięga roku 1930, kiedy otwarty został jako Szkolny Ogród Botaniczny. Po II wojnie światowej powiększyła się jego powierzchnia i przekształcono go w Miejski Ogród Botaniczny. Rozwój działalności naukowej pozwolił na włączenie Ogrodu w 1951 roku do Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin. W roku 1977 kiedy to Instytut przeniósł swoje kolekcje do nowej lokalizacji, „botanik” został przekształcony w ogólnodostępny park miejski. W tym okresie ogród trochę  podupadł.

Dobrze pamiętam ogród z tego okresu. Często do niego zaglądałam za czasów studenckich, bowiem znajduje się on w sąsiedztwie uczelni. Tu siedzieliśmy na ławeczkach i przygotowywaliśmy się do egzaminów.

Stopniowy powrót do dawnej świetności rozpoczął się od nadania ogrodowi statusu pomnika przyrody „Arboretum” w roku 1995, ale dopiero przejęcie tego terenu przez Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w roku 1999 sprawiło, że Ogród zakwitł na nowo.

Dziś ogród to prawdziwa oaza zieleni i doskonałe schronienie przed miejskim gwarem. Już po przekroczeniu bramy uderza nas prawdziwa gama zapachów i kolorów, a spacerując uroczymi alejkami możemy słuchać śpiewu ptaków.  

Oto moja fotorelacja

Dziękuję  za wspólny spacer  i pozdrawiam cieplutko:))

.